Tradycyjny pomiar masy odbywał się zawsze przez porównanie ważonego przedmiotu z odpowiednim wzorcem. Przez całe tysiąclecia stosowano miary w postaci odpowiednich odważników, w stosunku do których określano masę konkretnych rzeczy. Wraz z rozwojem elektroniki technologia ważenia uległa radykalnej zmianie. W wagach zaczęto stosować specjalne czujniki tensometryczne, a ich wskazania stały się jedną z najdoskonalszych metod powszechnego ważenia rozmaitych substancji. Czujniki tego rodzaju znajdują zastosowanie we wszystkich wagach elektronicznych, zarówno tych kuchennych i łazienkowych, jak i w wagach stosowanych w laboratoriach. Sprawdźmy, jak działają czujniki tensometryczne i czym się charakteryzują.
Jak działa czujnik tensometryczny?
Czujnik tensometryczny wykorzystuje zjawisko zmiany oporu elektrycznego (rezystencji) wraz ze zmianą długości przewodnika, tj. drutu wykonanego z metalu. Za sprawą tej właściwości pomiar prądu przepływającego przez przewodnik informuje nas o jego wydłużeniu. Dzięki odpowiedniemu wyskalowaniu pomiaru względem wydłużenia jesteśmy w stanie stwierdzić jaka zmiana prądu odpowiada jakiej zmianie długości. Czujniki w wadze elektronicznej zwykle wykorzystują specjalną folię, która jest mocowana do elementu, który ulega odkształceniu pod wpływem oddziałującej na niego masy.
Dlaczego do pomiaru masy wykorzystuje się czujniki tensometryczne?
Czujniki tensometryczne są powszechnie stosowane we wszelkich rodzajach wag, ze względu na swoje liczne zalety. Do najważniejszych należą możliwość stosowania tej techniki w połączeniu z różnymi zakresami mierzonej masy. Czujniki tensometryczne są bowiem niezwykle czułe, a jednocześnie dokładne. Nadają się więc do wyznaczania masy bardzo ciężkich obiektów, np. przy ważeniu wielotonowych pojazdów ciężarowych wraz z ładunkiem, jak i do sprawdzania masy substancji w ilościach używanych w laboratoriach naukowych sięgających dziesięciotysięcznych części grama.
Jednocześnie czujniki tensometryczne są stosunkowo nieczułe na zakłócenia wartości pomiaru. Nie reagują na niewielkie wstrząsy czy drgania występujące w pobliżu ważonych przedmiotów.
Dość istotne jest także to, że czujniki mogą być niewielkie, w związku z czym łatwo je wkomponować w obudowę, a w dodatku koszt ich wytworzenia nie jest zbyt wysoki.